Zwiastowanie Pańskie

 

 

„Anioł wszedł do Niej i rzekł: «Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą…” (Łk1,28)

 

 

Wstęp

Ewangelia: Łk 1,26-38

 

Między uczonymi trwa spór, czy zwiastowanie rozumieć jako fakt empiryczno-fizyczny, czy też wierzeniowo-wewnętrzny. Jest pewne, że nie można go materializować, pytając na przykład: jak anioł wyglądał, jak był ubrany, w jakim języku czy dialekcie przemawiał itp.

Personalizm sugeruje, by widzieć to wydarzenie jako w swej istocie misteryjne, wewnątrzosobowe, dziejące się w świątyni osoby Maryi: „Anioł wszedł do Niej” (Łk1,28), choć zostało ono oddane empirycznymi obrazami czy też literacką kompozycją. Wewnątrz personalność Zwiastowania nie przekreśla jego realności, lecz ją podnosi[1].

     W rozważaniu skupmy się na refleksji (1),przesłaniu (2 ) i modlitwie (3).

 

 

 

1. Refleksja

 

Bóg w scenie Zwiastowania obdarzył Maryję trzema wielkimi darami. Należą do nich: „Łaski pełna” (1), „Pan z Tobą” (2) i „Duch Święty zstąpi na Ciebie” (3)[2].

Pierwszym darem Boga dla Maryi to laska. „Pełna łaski” (Łk 1, 28). W pojęciu Biblii łaska oznacza ze strony Boga miłość i życzliwość. Maryja wyjątkowo dostąpiła tej łaski, jak nikt inny w historii zbawienia.

Drugi dar jaki otrzymała od Boga to: „Pan z Tobą” (Łk 1,28). W pojęciu Biblii oznacza to dar Bożej przyjaźni i bliskości. Dar ten otrzymywali Patriarchowie, Prorocy, ale w sposób szczególny otrzymała Matka Najświętsza. Nikt tak nie wszedł w bliskość duchową i fizyczną, i nikt tak nie trwał w zjednoczeniu z Bogiem, jak Maryja[3].

Trzeci dar, który otrzymała Maryja od ojcowskiej Prawicy to Duch Święty. «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię…» (Łk 1,35). Tą mocą Najwyższego jest Duch Święty. Bowiem, gdy On zstąpił na Maryje stał się cud poczęcia. Duch Święty w znaczeniu biblijnym jest mocą Boga, który jest Wszechmogący, czyli taki który wszystko może[4].

 

 

2. Przesłanie

 

a) Każdy z nas ma swoje zwiastowania wewnątrz serca, do którego nieustannie przychodzi i ciągle mówi Bóg. Szczególnie przemawia do nas w milczeniu swoim Słowem, a zwłaszcza w czasie rekolekcji świętych, dni skupienia, czy codziennej medytacji. Na pewno mówi Bóg podczas Liturgii Słowa we Mszy świętej. Jego głos dochodzi do nas w czasie modlitwy, na przykład różańcowej. Bóg mówi przez dobrych ludzi, przez kairos współczesnego świata. To są te nasze zwiastowania. Najbardziej konkretnie wyraziło się ono, gdyśmy usłyszały głos: Pójdź za Mną”(zob. Mk 1,17) i poszłyśmy za Chrystusem wstępując na drogę życia konsekrowanego.

b) Bóg swoim wybranym, obdarowanym i posłanym, udziela swojej łaski. Trzeba w to mocno uwierzyć, iż Bóg darzy swoich wybranych miłością i życzliwością. Wielka to łaska być powołanym i obdarowanym przez Boga miłością i życzliwością. Uwierzcie, skoro Bóg Was wybrał, to jeszcze obdarzył Was bliskością, przyjaźnią i swoją wszechmocną mocą.

 

3. Modlitwa

 

O Matko, która umiałaś przyjąć Zwiastowanie Pańskie, a wraz z nim Boże dary. Prosimy Cię naucz nas, byśmy umieli przeżywać swoje zwiastowania i przyjmować dary z nim związane. Obyśmy podążali zawsze Twoimi śladami Służebnico Pańska.



[1] Por. Cz. S. Bartnik, Matka Boża, Lublin 2012, s. 81.

[2] Por. J. Kudasiewicz, Matka Odkupiciela, Kielce 1991, s. 33-36.

[3] Por. tamże, s. 33-35.

[4] Por. tamże, s. 36.